Rozjaśnianie mózgu – Bio- und Neurofeedback

Jest to podsumowanie badania „Neurofeedback as a Treatment Intervention in ADHD: Current Evidence and Practice”, które również podkreśla temat wydajności metabolicznej (rozjaśniania mózgu).

Badanie dotyczy neurofeedbacku jako metody leczenia ADHD. Opisuje różne protokoły, liczbę sesji i związane z nimi sukcesy. Wspomniano, że neurofeedback można interpretować jako formę „wybielania mózgu”, co prawdopodobnie oznacza poprawę wydajności mózgu poprzez trening. Różne metody mają swoje zalety i wady, a sukces leczenia różni się w zależności od zastosowania.

W badaniu opisano trzy standardowe protokoły neurofeedbacku dla ADHD: theta/beta (TBR), rytm sensomotoryczny (SMR) i wolne potencjały korowe (SCP). TBR wymaga 30-40 sesji i jest równie skuteczny jak metylofenidat. SMR prawdopodobnie wymaga podobnej liczby sesji i pomaga zmniejszyć nieuwagę i nadpobudliwość. SCP wymaga około 35 sesji i poprawia czas reakcji i pamięć. Sukcesy obejmują poprawę wyników w nauce, jakości snu i funkcji poznawczych.

Badanie bada podejścia oparte na neurofeedbacku w leczeniu ADHD. Opisuje trzy standardowe protokoły: TBR, SMR i SCP. Każdy z nich ma swoje zalety i wady.

30-40 sesji, skuteczne jak leki, poprawia wyniki w nauce. Zalety: Trwały efekt, brak skutków ubocznych. Wady: Duża liczba sesji.

Tak samo jak TBR, z dodatkową poprawą snu. Zaleta: pozytywny wpływ na sen, wada: wymagane dalsze badania.

35 sesji, poprawia czas reakcji i pamięć. Zaleta: poprawa funkcji poznawczych, wada: duży wysiłek treningowy.

Enriquez-Geppert S, Smit D, Pimenta MG, Arns M. Neurofeedback jako interwencja terapeutyczna w ADHD: aktualne dowody i praktyka. Curr Psychiatry Rep. 2019 May 28; 21 (6): 46. doi: 10.1007/s11920-019-1021-4. PMID: 31139966; PMCID: PMC6538574.

Oto tłumaczenie streszczenia badania „Wpływ treningu różnych protokołów neurofeedback na aspekty wydajności poznawczej”.

Streszczenie
Zastosowanie neurofeedbacku jako paradygmatu warunkowania operacyjnego wykazało, że uczestnicy są w stanie uzyskać pewną kontrolę nad określonymi aspektami ich elektroencefalogramu (EEG). Opierając się na związku między aktywnością theta (4-7 Hz) a wydajnością pamięci roboczej oraz między aktywnością rytmu sensomotorycznego (SMR, 12-15 Hz) a przetwarzaniem uwagi, zbadaliśmy możliwość, że szkolenie zdrowych osób w celu konkretnego zwiększenia jednej z tych częstotliwości może mieć określony wpływ na niektóre aspekty wydajności poznawczej w porównaniu z grupą kontrolną bez neurofeedbacku. Wyniki pokazały, że po ośmiu sesjach neurofeedbacku grupa SMR była w stanie selektywnie zwiększyć swoją aktywność SMR, o czym świadczy zwiększony stosunek SMR/theta i SMR/beta. W przeciwieństwie do tego, badani, którzy zostali przeszkoleni w zakresie selektywnego zwiększania aktywności theta, nie wykazali żadnych zmian w EEG. Ponadto, grupa SMR wykazała znaczną i wyraźną poprawę wydajności wyszukiwania w teście semantycznej pamięci roboczej oraz, w mniejszym stopniu, poprawę dokładności w zogniskowanym przetwarzaniu uwagi w 2-sekwencyjnym zadaniu ciągłego testu wydajności. Wyniki te sugerują, że zdrowe osoby mogą nauczyć się zwiększać określony składnik aktywności EEG i że ta zwiększona aktywność może poprawić przetwarzanie semantyczne w zadaniach pamięci roboczej, a także, choć w mniejszym stopniu, skupioną uwagę. Omówiono możliwe mechanizmy, które mogą pośredniczyć w tych efektach, a także nakreślono kilka kierunków przyszłych badań.

Tłumaczenie streszczenia z: Vernon, D., Egner, T., Cooper, N., Compton, T., Neilands, C., Sheri, A. & Gruzelier, J. (2002). Wpływ treningu różnych protokołów neurofeedback na aspekty wydajności poznawczej. PMID: 12543448, DOI: 10.1016/s0167-8760(02)00091-0.